Werken bij Lokaal Bestuur Grimbergen is kiezen voor …
een job met maatschappelijke impact
Het stoffige imago van de ambtenarij: daar moeten we vanaf. Steeds meer mensen vinden de weg naar de publieke sector. Johan Vermeiren (54) rolde na zijn verplichte legerdienst in de bierhandel van schoonvader Jean. Vijftien jaar en de onvermijdelijke rugproblemen later belandde hij als verkoper bij Dreamland. Na alweer zestien jaar ging Johan op 1 oktober 2022 aan de slag als gemeenschapswacht-vaststeller bij Lokaal Bestuur Grimbergen.
Wie is Johan?
- Papa van Evelien (28) en Nils (25)
- Gehuwd met Jetty
- Woont in Grimbergen-Centrum
- Hobby's: reizen, genieten van de zon en van lekker eten
Is het de legerdienst of het werk in de bierhandel van schoonpapa? Feit is dat Johan van aanpakken weet! Wat sprak hem zo aan in de vacature van gemeenschapswacht-vaststeller?
Johan: "In 2019 zijn we terug in Grimbergen komen wonen. Een paar jaar later, in de lente van 2022, las ik een artikel over mijn huidige collega Wim. Het ging onder meer over zijn motivatie om deze job te doen. Grimbergen mee veiliger en aangenamer maken voor de inwoners? Ja, dat wilde ik ook wel! Nog altijd trouwens. (glimlacht) Toen ik in datzelfde jaar de vacature van gemeenschapswacht-vaststeller zag, voelde ik me direct aangesproken."
Leg eens uit: wat is het dan dat je zo aanspreekt? Ik kan me voorstellen dat mensen niet altijd even vriendelijk zijn tegen jullie, de "mannen van de GAS-boetes"?
Johan: "Het tegendeel is waar. Ons paarse uniform heeft blijkbaar toch enige vorm van aanzien. En we krijgen best wel veel respect. Als gemeenschapswacht-vaststeller ben ik een brug tussen burgers en gemeentebestuur. Door gewoon met mensen in gesprek te gaan, raken kleine ergernissen vaak al opgelost."
En blijven de GAS-boetes dus achterwege?
Johan: "Inderdaad. Je zou versteld staan wat dialoog kan doen. Mijn collega's en ik zijn ook maar gewone burgers. Wij staan letterlijk tussen de mensen. Wij krijgen ook niet graag een GAS-boete voor foutparkeren. Al doen wij dat natuurlijk nooit." (lacht)
Als gemeenschapswacht-vaststeller ben ik een brug tussen burgers en gemeentebestuur. Door gewoon met mensen in gesprek te gaan, raken kleine ergernissen vaak al opgelost.
Zwerfvuil achterlaten en sluikstorten zijn ook twee misdrijven waarvoor jullie een GAS-boete mogen uitschrijven. Ik ben benieuwd: hoe reageren mensen dan als jullie hen betrappen?
Johan: "Betrapt. (lacht) Sluikstorters vinden we vooral in Strombeek-Bever. Wellicht is het sluipverkeer daar deels de oorzaak van. Dumpen en weg, weet je wel. Op allerlei manieren proberen we vanuit de gemeente dit grote probleem aan te pakken. We zetten sterk in op sensibilisering, maar soms lijkt het dweilen met de kraan open. Maar we geven niet op. De GAS-boete voor sluikstorten is met een maximumbedrag van € 500 trouwens niet min."
Slotvraagje: een leefbaar en veilig Grimbergen, dat is je droom. Meteen ook twee van de vier pijlers van het nieuwe mobiliteitsplan. Vroeger waren jullie gemachtigd opzichter en hielpen jullie kinderen veilig oversteken aan de schoolpoort. Die taak is nu verschoven naar het aanspreken van (groot)ouders op hun foutief en gevaarlijk parkeergedrag. Is de nood daaraan dan zo hoog?
Johan: "Jammer genoeg wel. Ik voelde me heel nuttig in de rol van gemachtigd opzichter. Tegelijk viel het me dan op hoe gehaast vele autobestuurders zich gedroegen. Talrijke malen zag ik ze zich snel in de kant/dubbel/vlakbij het zebrapad (maak je keuze) parkeren. Als je ze dan aanspreekt, krijg je vaak een sneer terug. Ik hoop dan altijd dat het schuldgevoel meteen erna indaalt en men beseft: mijn (parkeer)gedrag is niet oké. Het gaat hier tenslotte om de veiligheid van kinderen, wat toch het kostbaarste ter wereld zou moeten zijn. Gehaast of niet."